Saat Gece Üç

Benim seni sevmediðim gündü o gün
Kendimi nasýl sevmedimse öyle iþte
Çok uzandý o gün ruhuma, bana benziyordu
Ne beyaz atlar, ne bahar tantanasý ne de yüzün.





Geçecek biliyorum
Doktorlar söyledi, konuþmuyorlar sadece bakýyorlardý yüzüme
Garip garip
Annemin hiç anlatmadýðý masallar gibi anýmsýyorum
Ama o anlatmýþtýr, hatýrlamýyorsundur diyorsun
Bir serçe konuyor sonra köþe baþýndaki bayat ekmeðe
Telaþlý bir didiklemeyle karnýný doyuruyor
Hep sanýyorsun, ayakkabý boyacýsýysa kirli ayakkabýlarýna ýsrarcý
Özledim diyor bir ses, ezan sesi kadar kutsal, özledim diyor
Onunla seviþemediðim için geç kalýyorum
O bilmiyor, bilseydi bu kadar sessiz sever miydi beni



Hayatýmýn geri kalanýný geziyorum bu aralar
Ömrümü hesaplýyorum sabah kahvaltýlarýnda
Mutsuz da ölebilir insan diyorum
Sonra tebessüm ediyorum mutfak duvarýndaki balýklara
Etrafýmdaki kelimeleri topluyorum
Vaktimi iþgal ediyor parmaklarýmdaki tüm çizgiler
Sizi tanýmýyorum köleler diyorum
Kesiklerimiz çok diyorlar, unuttun mu suladýðýn o kurumuþ aðaçlarý
Oysa ki deniz yok, oysa ki nehir yoktu
Vatan da mý diyorum, Ýçerideyiz diyorlar
Dýþarýsý sessiz , son yaðmurlarsa kaldýrým diplerinde birikinti
Özledim diyor bir ses, yük vagonlarýnda kül olmaya ilerleyen kelebekleri
Hiçbir mektubum ulaþmamýþ ve daha hiç yazýlmamýþ
O bilmiyor, bilseydi bu kadar çok meydanlara meydan okur muydu



Tüm Don kiþotlar ölmeli ( seni seviyorum sevgilim )
Çelik kokan her ne varsa erimeli , güvercinler hariç diyorum
Ve aðaçlar , aðaç kavuklarýnda ki yaþamlar da
Geri kalanlarýmýza dahil olmalý
Ciðerlerimiz para icat olmamýþ bir beyazlýkta daha
O gelinlikler hiç giyilmemiþ, o heykeller hiç yýkýlmamýþ
Türk kelimesi hiçbir tabeladan kaldýrýlmamýþ
Ve hiçbir vatansever benim kadar yalnýz deðil daha,
Hiçbir çocuk siyah beyaz doðmamýþ hayata
Minareler sevecen, lunaparklar, üstü açýk sinemalar ve sen



Hayatýmýn geri kalaný



Geçecek biliyorum
Doktorlar söyledi, konuþmuyorlar sadece bakýyorlardý yüzüme
Garip garip
Ama sen uyumuþsundur þu an, saat gece üç
Gözümü kýrpmadan sevebilirim seni, gözümü kýrpmadan gidebilirim de
Þehre tepeden bakan bir manzaraya þiir olmaya ama saat gece üç
iyileþeceksin diyor duvarlar mektuplarýnda
O þarapnel parçasý, o tek ayaklý, o saðýr gölgeler omuzlarýmýzda yük
Dar bir boðaz ve sýrtlarýnda aslan uykularý, mezar taþlarýna asýlmýþ yazmalar
Özledim diyor bir ses, daha hiç yazýlmamýþ mektuplar
Ve daha hiç seviþilmemiþ bir sen, kalem kaðýt gibi bembeyaz
Saat gece üç...


























.