Sürünerek ilerliyorum içimin dehlizlerinde Kuytular soðuk, kokuþmuþ ki alabildiðine itici Raflarýn tozunu alýyor ellerim aceleyle Arþivin yolunu unutan ayaklarým da titrek Bir çay bardaðý kalmýþ eski denetimden yadigar Bir de izmarit En son ne zaman gelmiþtim kendime Ne zaman silmiþtim çetelesini günahlarýmýn Ne zaman sýfýrlamýþtým borçlarýmý Hasýraltý mý etmiþim yoksa Faturasý nerde?
Bakýn ben geldim yine Kiliseye gitmediðim için malum Ve temizleyemediðim için kendimi ibadetle Bana geldim yaralanmayý göze alarak ‘yarim keskin býçak’ Olur olmaz Sezen geliyor aklýma Ne varsa aþka dair söylemiþ kadýn Bizimkisi tekrar
Sonra tekrar Tekrar Çalýyorum hücre kapýlarýný Ses yok ‘kendimden kaçak…’ Olacaðý buydu Herkes firari kendinden Herkes kendine yasak Sakýncalý kitaplar gibi unutulduk saklandýðýmýz yerde Ya da yandýk Odun ateþinde
Hepimiz masal kuþu Anka’yýz Ömrümüz hikaye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.