Sürgün verir öfkem aceleyle; f(z)ikrime þeytan karýþýr Elim ayaðýma dolaþýr Düþlerim ayakaltýnda - vakitli vakitsiz-
Namluya mermi sürer aklým Önce kendine sýkar Sonra düþlerine Ve diþlerini sýkar sevda acýdan
Tanrým, ben miyim kuþlarý uluorta vuran!
B’i ihtimal Melekler aðlýyordur belki omzumda o an Omzuna düþürdüðüm baþým aðrýyordur Saçlarým aðarýyordur tutam tutam Gölgem kendini aðýrlýyordur ezilmiþ Ve mendebur bir mengeneyle sýkýþýyordur göðsüm