Senden nasýl nefret edeceðimi bilmiyorum.
Keþke sen gibi olabilseydim,
Ama deðilim iþte.
Olmuyor,
Aþk herkesin aðzýna sakýz olmuþken,
Ben yýllardýr ayný kiþiye ayný duygular hissediyorum ve
Bu durumdan býktým.
Çünkü sevdiðim kiþi beni sevmiyor,
Çünkü sevdiðim kiþi benden nefret ediyor,
Çünkü sevdiðim kiþi için benim varlýðýmýn hiç bir önemi yok.
Çünkü sevdiðim kiþi beni yýllar önce terk etti ve
Döneceði yok.
Dönmüyor.
Ve kalp bu aðrýyor,
Göz bu aðlýyor...
Benim göz yaþlarým hep ayný yere akýyor.
Kimsenin sildiði yok,
Sileceði yok.
Yýllardýr senin için acý çekerken,
Sen baþkalarýyla gülüyorsun.
Hayýr, bu yakmýyor canýmý.
Ben senin için aðlarken,
Sen bir baþkasý için acý çekiyorsun, aðlýyorsun.
Ýþte bu yakýyor canýmý,
Ýþte bu aðlatýyor beni.
Çok bahsettim deðil mi senden?
Oysa içinde bulunduðum durum sensizlik.
Çünkü sen yoksun,
Sen gittin,
Sen terk ettin,
Sen sevemedin beni,
Sen unuttun...
Sen gibi olabilseydim keþke.
Olmuyor...
Her insana farz deðilmiþ hiç sevmemiþ gibi gitmek,
Her insana farz deðilmiþ ne olduðunu unutmak ve
Söz vermemiþ gibi gitmek, terk etmek.
Bu sanatý sadece insanlýktan bir haber olan þahsiyetler yapabilirmiþ.
Senin þahsýn yani.
Hilal Özcimbit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.