Tedavülden kalkmýþ sözcükler var dilimde.. Bir mermi çýðlýðý gibi zihnimde yankýlanýyor.. Ve parmaklarýmýn arasýndan kayýp gidiyor zaman.. Yorgun düþler, kasvetli türküler mýrýldanýyor.
Bu sýcak, kesif kokuyu anýmsýyorum.. Korkuyu kamçýlýyordu o cellat.. Peþimde dört nala it sürüsü.. Titreyen bacaklarýmýn çözülen düðümü.. Anne þefkatinde bir gönül örtüsü.. Sonra sigara kokusuyla yoðrulmuþ duvarlarýn nemli süsü..
Zindanlarý kýskandýrýyor iþkencelerim.. Esareti kabullenemem, gerçek bir asker gibi kendimi öldürmeliyim.. Yavaþ yavaþ sinsice.. Yaptýðým her hataya bir bedel ödeyerek belkide..
Þimdi zincirlere vurmalýyým içimdeki seni.. Ve söylediðin her sözün açtýðý yarayý daðlamalýyým.. Ýtiraflar bir biri ardýna gelmeli.. Aðlamalýyým.. "Ben yaptým affet beni" Belki o zaman affederim kendimi..