Sanki sen deðildin seviyorum diyen.. Bir baþka sevginin þarkýsýydý kulaðýma söylenen.. Baþýnýda hiç yaslamadýn omuzuma.. Aðlamadýn, ýslatmadýn da tüm gülüþleri zaten.. Neyse..
Ne parklarý dolaþýyorum artýk nede gün batýmýný izliyorum.. Aþýklar el ele diye sokaklarýda sevmiyorum.. Þimdi sadece o hüzzam þarký çalýyor satýrlarda.. Bende, bende seni se.. Neyse..
Ýþte ben bildiðin gibi.. Yine ayný han, yine ayný yolcu.. Bir arpa boyunu geçtim, gidiyorum.. Hiçliðin yine göründü dibi.. Özlemi, hasreti derince soluyorum.. Neyse..
Anlatýrým bir ara aþký, sevinci.. Her yaným mutluluk her yaným sevgi Þimdi elimi sallasam hani! Bende inanmadým sende deðilmi? Neyse..
Bir þey daha derdim de.. Neyse..
Fikret ÝZGÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
Fikret İZGİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.