Soytarı Yaşam Soylularıyız

Ansýz sonbaharlarýn sönük, solgun yüzüyüz
En fukara ressamlarýyýz hayatýn
Kýrýk utkularla ölgün geçer biten gün
Fýsýltýyý andýrýrken dün, üþürüz
Milyonlarýn içinde bir bakla gibi doyumsuzuz

Mamut yalnýzlýðýmýzýn yitik maðaralarýnda
Uçsuz bucaksýz çölümüzde övgü arayarak
Ýç çekiþlerimizin korkak þafaklarýný tarayarak
Sýrlarý dökülmüþ aynanýn karþýsýnda soyunur
Tuzsuz lokmalarla þiirler yazarýz hayata

Toprak damlý evlerde öðünümüz
-gurbet havasý iþte-
Yaþamýn yeþil ormanlarýnda murad biçeriz
Yakar þarkýlar buruk yüreðimizi
Penceremize yansýr gece
Masallar kulaðýmýzda…
Nerelerde o çocukluðumuz?
Kanlý bir sözdür elveda…

Güzde hýrçýn çaðlar deniz
Esrik ikindiler sefamýz
Yontumuz kaybolan yitmiþ bir krallýk
Vurduðumuz yerden ses dinleyen ruhsatsýz avcýlarýz
Hiçbir söz övgüsüz dönmez özüne
Uçarken yaþam avuçlarýmýzdan
Kendi çýðlýðýmýzý asla duymayýz
Harlý göðsümüzde kaybolur vefa
Soytarý bir yaþamýn soylularýyýz…

Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın: