hani susardın hep...

kýsýlý gözlerin sarardý kýrgýn vede utanmaz düþlerimi
anlýnýn derin çizgileri aðlardý kesiþmeyen yollarýma
ben konuþurken bile susardýn
gözlerin gözlerimde buluþtuðunda kendini rüzgarda yitirmiþ
kanatlarý kýrpýþýrdý martýnýn
baþýn sol yanýna düþerdi, gör dercesine... yine susardýn bense sana susardým,
kana kana susardým,
kanaya kanaya susardým dudaklarýmda biriken zaruri acýzliðine. adýný alýr yanýma
kadeh kaldýrýrdým gecede
suyu yýrtan balýkçý teknelerine ve aya
ve yýldýza..
dudaklarýma deðdiremez kýrardým kadehimi kýrardý zaman zaman sesim sessizliðini,
bilirdin....
ne kadehe
ne sessizliðine ne de sanaydý kýrgýnlýðým
sensizliðeydi .. Nalet akþamýn beþineydi
sabahýn altýsýnaydý
karþý koyamasamda kader denen illeteydi. sevdam, terki diyar korkusunda ürperirdi her arkandan bakýþýmda bazen aðlarým ben, sakýn kýzma.
yada kýz!
kýz da gideyim senden
varsa eðer bir ülke
bir þehir bir köþe baþý
ve bir zerre
gideyim.
hiç bir gün
gün aydýn olmuyor yokluðunda
düþ yüreðimin içinede gör yangýnýmý artýk
en fazla bir sus payý daha veririm susmalarýna
bu kez öyle bir sus ki.....
susamayayým sana.

Sosyal Medyada Paylaşın: