GÜL GONCASI

Ýyiki geçiyor iþliyor zaman,
Acý tam derine inmeden önce,
Derine inseydi ben ne yapardým,
Donardým her halde yar gelmeyince.!

Acý donmayýnca geçiyor imiþ,
Hiç bir þey geçmeyen bir dert deðilmiþ.
Mevla her bir derde bir melhem vermiþ,
Yara kapanmazdý yar gelmeyince.!

Kâinat var olmuþ bir sebep üste,
Yeterki mevladan sýdk ile iste.
Kul bir ister ise verir bir deste,
Gül deste olmazdý yar gelmeyince.!

Gönlümde bir demet gonca gül açmýþ,
Gül goncasý cennet kadar berrakmýþ.
Bu kul dünyasýnda ahreti kapmýþ,
Cennetlik haramdý yar gelmeyince.!

Yar geleli baktým tam kýrk yýl olmuþ,
Sanmayýn cennetin vadesi dolmuþ.
Sýdk ile sevene cennet sonsuzmuþ,
Son nedir bilmezdim yar gelmeyince.!

Alnýmýn akýdýr gözümün nur’u,
Ýsrafil çalarsa ahrette sur’u.
Huzuru divana alným dupduru,
Çýkamazdým yanda yar gelmeyince.!

Sevgiyle arýndým her müsibetten,
Yar sevdasý korur gada’dan dertten.
Kýrk yýllýk aþk giydim nardan gömlekten,
Ýçim soðumazdý yar gelmeyince.!

TÝRYAKÝ kâinat sevgi doludur,
Yar sevdasý aþk-u mevla yoludur.
Kenan yaradanýn aciz kuludur,
Bir iþe yaramaz yar gelmeyince.!

30 Mart 2013
23.32
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: