ALNIMIN YAZISI

Geçen yýllar seni yýpratamamýþ,
Yýpranan yýllarýn ta kendisiymiþ.
Mevlam her nazardan yar’i saklamýþ,
Çatlayan nazarýn ta kendisiymiþ.

Sormuþtun bir kere dua korurmu,
Bu yürek sevmiþ dua sýz olurmu.
Aðzým dilim sussa elim dururmu,
Kýrk yýldýr el açan ta kendisiymiþ.

Benim sevdam seni çepe çevreler,
Uzak durur senden bütün kem gözler.
Ettiðim dua’lar korur bilmezler,
Bu sevda dua’nýn ta kendisiymiþ.

Zarifliðin ondan dua gibisin,
Gibisin az bile ta kendisisin,
Mevlamdan tek dilek tek dua’am sensin,
Yar alným yazýsýn ta kendisiymiþ.

Bakýþýn ýþýðým hemde nur’ane,
Sevdanla olmuþum deli divane.
Ben gül ün dikeni oldum kime ne,
Diken Mecnunun ta kendisiymiþ.

Mecnunum kýrk yýldýr bir gül severim,
O nurdan ýþýða meylim veririm.
Esirgersen bir gün ya ben neylerim,
Gözümdeki fer’in ta kendisiymiþ.

Cennetin baðýnda açan bir gülsün,
Ne tenin kurusun nede büzülsün.
Kim nazar ederse beli bükülsün,
Kokun misk-amberin ta kendisiymiþ.

Mevlam her gada’dan saklasýn seni,
Gada gidip bulsun nazar edeni.
Rab boþa vermemiþ gül’e dikeni,
Sevip kollayanýn ta kendisiymiþ.

Bu diken gücünü Rabbinden alýr,
Gülüne her daim þevkle sarýlýr.
Yar gözüm kirpiðim kýrparmý sanýr,
Kýrk yýllýk bekçinin ta kendisiymiþ.

Son yüz yýlýn bir tek Mecnun’uyum ben,
Canandýr bu canda beni ben eden.
Yar ile olmuþum bir ruh bir beden,
Yar çarpan yüreðin ta kendisiymiþ.

Gül þebnemidir yaprakta kalan,
Þebnemin özüdür ruhuma dolan.
Rabdir bu sevdamý daimi kýlan,
Verdiði rýzk gül’ün ta kendisiymiþ.

TÝRYAKÝ çok þükür rýzkýmdan yana,
Gül sevmek kýrk yýldýr nasiptir bana.
Bahtým bir kez gülmüþ bir gülden yana,
Gül sevmek kaderin ta kendisiymiþ.

30 Mart 2013
00.03
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: