Efkardan bir cigara yakar Tozo. Hüzünlü hüzünlü çeker dünyanýn kederini içine, Yýkýk dökük harabeler içinde kendinden bir parça arar. Beton yýðýnlarý arasýna sýkýþmýþ çocukluðundan bir parça bulur,
Gözlerinden damla damla akan yaþýn düþtüðü toprak, Derin bir ah çeker, arþa kalkar. Betonu yarýp yeþeren umuttun tazeliðine býrakýr kendini. Yeþilleniverir birden sararmýþ umutlar.
Baþý dumanlý daðlar yukardan bakar Doðubayazýt’a Ah Tozo ah! Þu fani dünya da neler görmedin ki, Ne kaçaklar geçti ömründen, kimleri saklamadý ki Tozo. Farslý Ahmed’i, Ermeni Akac’ý, Azeri Alaguþ’u… Sensiz kaldý Doðubayazýt Tozo…
Yunus YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ararat07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.