Karamsar Muallim
Ben karamsar bir muallim,
kendi nefsime ders veren.
Vicdanýn suskun bir alim,
Bedenim çýplak hidayete eren.
Çocuklarýmdan birini sattým,
Adý tamahkardý,isyankardý,
Kabuslarým yaparaktý,sözlerimle yaktým,
Fani adalet kiralýktý,beleþ satýldý.
Zamaýnýn kýyýsý dipsiz uçurum,
Allahtan,ipe baðlýydým,
Yoksa aþaðý yuvarlanacaktým.
Fazla merak ateþli yurdum,
Þükür Rabba yalnýz kalacaktým.
Fýrtýna baþladý,talih kuþum lodosa kapýldý,
Yorgun þair aðlayarak büyüdü,
Ýman güneþim parlak kalemgahdý,
Önceki hayatým baþýboþ bir virgüldü.
Dünya baðým aþk-ý müharibeydi kesildi,
Darbey-i ruhuma derman Esmaü’l Hüsna,
Duygularým yakýn measafeden yere serildi,
Kavuþturun beni Rahman huzurunua.
Paslý mýzraklar kanayan yarama saplandý,
Þifelendi huzura giden yollarým,
Duvarlarým kin ve öfkeyle kaplandý,
Çalýndý torunlarýma yazdýðým masallarým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.