Dost
Doðu kafkasyadan esen rüzgar,kesiyor benim bileklerimi,
Þarkda býraktým ben mücahid diyarý olan memleketimi,
Zihnimin tam ortasýna yazdým Borçalýmýn güzelliklerini,
Ve hayal ettim kayb-ý zaman içinde dost dediklerimi.
Cenab-ý hakkýn verdiði güçle sabrý tesbih ediyorum,
O manidar görüþ gününü sýrma ince iple çekiyorum,
Ben yaþanan hiçbir aný ve hatýralarý unutmuþ deðilim,
Dost,sana herþeyden deðerli selamun aleyküm diyorum.
Biliyorsun hasbel kader seyyah eder her fani bir insaný,
Yýrtar bazen ipek çarýklarýný,deðiþtirer bütün duygularýný,
Amma velakin gün geçer,ay geçer öðretir zaman hayatý,
Dost,birde hayat buluþturur bize kaderin tozlu yollarýný.
Yeni açan her çiçek bilir birgün gelip sararýp solacaðýný,
Etrafýna feyz vererek yaþar o kýsa güzel ömrü hayatýný,
Söyle peki biz,niye boþa harcarýz en deðerli zamanýmýzý,
Gel ey dost ucuza satmayalým buz tutmuþ umutlarýmýzý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.