Beni hatırla...

Ben seni sevmedim ki,
Bir hayali,
Bir umudu,
Acaba, belki dediðim güzel olan þeyleri sevdim.
Þimdi sen gidiyorsun ya sevdiðim,
Ben bir þey kaybetmem ki!
Ayný tas, ayný hamam.
Senden önce kimsem yoktu,
Sen varken de yoktu aslýnda,
Bu saatten sonra da olmamýþ çok deðil.
Varsýn olsun yaseminleri koklarken seni çekmeyeyim ciðerlerime,
Sularken GÜL’leri, seni hayal etmeyeyim,
Varsýn olsun bu saatten sonra kardelen olsun kaderim,
Yalnýz,
Bir daðýn en tepesinde,
El deðmeden,
Bahar nedir bilmeden,
Kimsesiz doðdum, kimsesiz de öleyim.
Sana ne ?
Yok yok, kime ne?

Sana hiç kýzmýyorum biliyormusun.
Sende yok ki suç,
Tüm eþþeklik bende,
Yo hayýr, eþþeoðlueþþeklik bende.
Kimi sevdimse ya yaradan aldý, ya eller aldý.
Benim ne haddime.
Yazmýþ yaradan alnýma üç dört çizgiyi kader diye,
Yaþýyorum bende,
Yalnýz iyi yazmýþ,
Mübarek çek çek bitmedi.
Sana kýzmýyorum, hemde hiç.
Dedim ya;
Ben seni sevmedim ki,
Hayalimde bir karakter yarattým,
Aklýmdan bir senaryo yazdým,
Salaklýða bak ki,
Herkesden önce bu senaryoya ben inandým.
Bel ki de buna muhtaç olduðumdan,
Bel ki de böyle saf sevgiye aç olduðumdan.
Bilmiyorum can.
Ama eþþeklik bende be.

Güneþ batýdan doðacakmýþ kýyamette,
Doðdu be, benim için batýdan da doðdu.
Bak dinle sesi,
Ýsrafil SUR’u çaldý sevgilim.
Azrail geldi,
Sýra bende.
Kýyameti yaþadým,
Azabýma ahirette devam etmeye gidiyorum.

Adým Ömer,
Soy adým önemsiz.
Nam-ý deðer Kimsesiz Amca.
Mezarýmý görürsen ýssýz bir istirahatgah da,
Bir fatiha oku sevgilim,
Bir demet yasemin serp topraðýma,
Güller ek mezarýma.
Hadi bana müsade,

Ne zaman bir otobüste cam kenarýna dayarsan baþýný,
Beni hatýrla...

Yazan Ömer ERASLAN 01.01.13 01:54
Sosyal Medyada Paylaşın: