Neyse... Artık sona geliyorum

Artýk resimlerine bakmýyorum,
Uyurken hayal etmiyorum gülüþünü,
ya da ne bilim,
Özlemiyorum da,
Beklemiyorum,
Dakika baþý telefona da bakmýyorum mesaj atmýþ mý diye,
Gözlerim seni aramýyor o hep oturduðumuz bankta,
Olur olmaz yaþ akmýyor gözlerimden,
Uyuduðum nadir zamanlarda adýný da sayýklamýyorum,
Unuttum seni,
Sevmiyorum artýk,
Git...
Dur, yalan söyledim, bitmedi diyeceklerim CAN…
Gitme,
Nefes alamýyorum,
Uyuyamýyorum,
Arada gözüm tutarmýþ, adýný sayýklayarak kan ter içinde yataktan fýrlýyorum,
O bankta seni görüyorum hep,
Sonra, sonra elimi uzatýyorum ama,
Ama dokunamýyorum iþte lanet olsun.
Ve bir ses duyuyorum gecenin en zifirinde,
Kafamý kaldýrýp baktýðýmda sen varsýn,
iþte orada,
tam karþýmda,
Kollarýný açmýþ gözlerini bana dikmiþ gel diye bakýyorsun,
Koþuyorum, koþuyorum, koþuyorum...
Her adýmýmda sen biraz daha uzaklaþýyorsun.
Yetiþemiyorum.
Gücüm tükeniyor ve yere yýðýlýyorum,
Hýçkýrýklarla aðlýyorum,
Çocuklar gibi,
Evladýný kaybetmiþ ana gibi,
Oðlunun mezarýna toprak atan baba gibi,
Babasý þehit düþmüþ yetim bir kýz çocuðu gibi.
Yataktan fýrlarcasýna kalkýyorum sonra,
Kan, ter içinde.
Annem geliyor sonra,
-Ne oldu oðlum, neyin var? Diyor.
Birþeyim yok kabus gördüm deyip geçiþtiriyorum,
Geçiþtiriyorum da O’da anlýyor, hissediyor canýmýn nasýl yandýðý,
Ana yüreði iþte…
Gitme desem, sarýlsam sýmsýký, seviyorum desem…
Kalýr mýsýn?
Umutsuzca bir hayal iþte,
Hala nefes almam için elimde kalan tek umut.
Birgün bu umut da tükenirse,
Gelme mezarýma sevdiðim,
Gelme,
Gelme,
Gelme,
Gelmeeee…
Seni, senden izinsiz bu kadar sevdiðim için özür dilerim…
Özür dilerim kýnalý yapýncaðým,
Özür dilerim yaban çiçeðim,
Özür dilerim ömrüm…
Özür dilerim…
Bu arada söylemeyi unuttum,
Artýk sona geliyorum,
Daha derinden öksürüyor,
Ýlaçlar sadece birkaç saatliðine acýmý dindiriyor
Ve
…
Neyse…


Kurþun Kalemin Gözyaþlarý
Sosyal Medyada Paylaşın: