“Dünkü varlýðým,
Bugünkü yokluðum”
I
Elimde þu yýrtýk pýrtýk að,
Bakarým ufka doðru ;
Kýsarak gözlerimi.
"Ya bereket." deyip
Çýkýp kulübemden
Saldým kayýðý;
Geceyle sabahýn
Buluþtuðu ana.
Konuþur sanki balýklar.
Denizin dalgasý ezgilerde,
Aðlar öpüþür sularla.
Kurularak iner derinlere að,
Yolculuk, bir bilinmeze...
II
Süzülerek geliyorsun ya,
Ýster miyim seni götürmek?
Ama...bekleyenin var, gel.
Ne içki masasýndaki adama
Ne þu oynak kadýna;
Ýlle þu çocuða.
Onadýr bu çaba,
Bekliyor bak yolumuzu...
III
Sallandý kayýk çaresizce,
Yaþam mücadelesiyle .
Gözyaþý dökemeden balýklar,
Döküldüler kýyýya ;
Veda ederek engin sonsuzluða...
IV
Çocuk el çýrptý...
"Yaþasýn, yaþasýn !..
Babam görse, ah bir görse...
Nasibim bolmuþ, dese!
Saðol amca,
Ciddi mi...
Bize mi tuttun bunlarý? "
Ýhtiyar, munis bir ifadeyle
Balýklarý süzdü gizlice
Ve çocuðun gözlerinde buluþtu
Umutla çaresizlik.
Koþtu balýkçýlar;
Aðlar toplandý,
Kaçanlarý da attýlar kovaya.
Yoktu kaçýþ,
Hedef kesin.
Tezgâhý doldurdu canlar.
"Taze bunlar...
Taptaze!
Sabahý denizde kýldýlar...
Haydi, bitiyor! "
Dualý mýydý tezgah?
Haykýrýþlar bitmeden tükendi canlar.
V
Kan ter içinde koþtu çocuk ,
Unutarak yýrtýk giysilerini .
Küçücük avcundan büyüktü ,
Canlarýn bedeli liralar.
Kaçaydý umudun kilosu?
VI
Düþündüm derin ;
"Yarýn balýða kim için
Çýkayým?" derim.
“Dünkü varlýðým,
Bugünkü yokluðum”
Bir eksik, bir fazla
Ne fark eder ki...
Kapadýðýmda gözümü,
Mal kalmasýn ardýmda.
Yüreklerde yerim olsun
Baþka ne var ki...
SERAP ÖZALTUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.