Kolaj

dili börtlek, kafeste bir kuþum
kimse görmez ben dikenli tele umut sererim
ey aklým boþluða kaçma
kuþkulanýr durur kuþkonucular
aman, sen buna hiç þaþma

uç uç kuþuydum aklýmla
içim de bir bembeyaz kardanadam
yüzgünlerim de vardý, kuþkularým da, yüreciðim de
ama yani yine de
kimseye anlatmadýðým

siz kazandýnýz kafesçibaþý
deniz nedir bilmeden martýladýnýz
siz kazandýnýz yani
sonuçta da hep siz kazanacaktýnýz
samanlarla yüklü kamyonu
kuþu tabii ki samanla beslediniz

yuyucular tutmalý bence bu bedene
saçlarýný baþlarýný yolamayan
cinsinden
sonuçta aðýt deðildir bu biline
uyku insana dalar bilinen

yalnýzlýðýmý yüzüme vuran iskele
horozlar olmasa gün doðmaz mýydý
peki o zaman söyle
gün doðmadan köpekler niye havlar

biraz iyimserlik diyorum
sövgücüyüm ben alman polisine kýzdým
yalnýzlýðýmý yüzüme vurmayýn diye
ikaz da ettim
ama anlamadýðým
cigaramý niye ters yaktým

yalnýzlýðýmý karamsarlýðýmla öldürüyorum
birazcýk uyanmadan sabaha
dalmadan daha güneþe batýyor
ve köpekler hala niye
arkamdan havlýyor

çay içmeli sabaha
güvenilir elden þöyle demlice
kýzýlýrmak sabahtan sabaha da akmasýn dursun
caným
karamsarlýk kimseyi öldüremedi
bilirim
sessiz aðýttýr öldüren


Sosyal Medyada Paylaşın: