LAMBA
Gece durur kaþýnýn çatýðýnda
Orta yerinde tozuna yenilmiþ eski bir kaftan gibi duruyordu
hükümsüz asaleti
Güneþten çalma sarý tenli soytarý dalkavukluðunda
Oysa
Gecenin hükümdarý sanýlabilirdi sokaktaki lamba
Ayrýntý;
Can çekiþmeseydi gölgesine aðdýðý sokak
Kandýrýlabilidi çipil gözlü zaman
Günü unuturdu yiyiciler
Kaldýrýmýn köþeli, nankör suratýnda
Þehir ,
Ýnsana dargýnlýðýný kusardý
Kullanýlmýþ bedeninin kýrýþýk ayrýntýlarýndan
Karanlýðýn þahidi olmaz ki
Kan tutar günden sonra gelen çýðlýðý
Kanadýný iþtahla açarken yarasa
Karanlýk,
Öümü sokardý adamýn aklýna
Yüreðini bir tutam maviye sattý saka
Güzeli çaðýran kederli sesini hapsettiler o gün
Taþ plaðýn gýcýrtýsýna
Kiþiliksiz bi çýkmazdý ve uðursuz
Ateþe verildi bin yýllýk yasak
Tepeden týrnaða elma koktu sokak
Üç beþ yeni yetme
Ellerini tutuþtup sýcaða
Demlendikleri mor uykusuzluktan
Saklandýlar düþüncesiz ölümlere
Aklýn düstursuz kuytusundan
Ne güzeldi ateþ
Bi de eti yakmasa
Ah lamba
Baþýn hep öne eðik
Hadi kalk artýk vurulmuþluðundan
Bak üþüyor yüreðim sevdasýz yazlarda
Aklýnýn talan aklýndan
Savrul mantýðýn insafsýz duvarýna
Çarp ,
Öl
Kendine dön
Soluduðun nefesle yanma lamba
Kanýný içiyorsun anlasana
Yargýçlar unutuyor hukuku kör uykularda
Ve hesap sorulmuyor bu devirde günahlara
Gerekçeli karar;Zaman aþýmý
Tanrý adaleti dileniyor vicdandan
Her gün bitimi sevgiliyi saklar
Bu arabozan sokaklarda kol gezer avcýlar
Lamba,hadi uyan
Saadet YILDIRIM ÜNAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.