türedi hüzünlerin katline münhasýr kelimeler aradým görünmez gemilerin kaðýt yelkenlerine üfleyen soðuk nefesli ruhlara katýldý sonra soluðum sessizlikte hata payýmý sakladým , kýpýrtý yoktu kapýmda takýntýlý ev sahibi gibi ayaktayým bütün koltuklara ve sandalyelere , oturdu geçmiþ , inanýr mýsýn , yataðýmýza bile...
gündüz kadar yaþadým geceyi sensizliðe aðlamayý bekliyordum sadece kelimeler bekledi gözyaþlarým , yaþanýlasý mý bilemedim ve gün , sana doðduðu kadar doðdu bana topraðýnýn suyunu paylaþtýn sen birkaç süsenle bende bir kadýnla tanýþtým sana benzemeyi reddetti bende sarmaþýða sarýldým bir ölü kadar soðudum ama bir ölü kadar susamadým kana ve mezarlýk küreklerini kullanmadýlar boðmak için beni, toprakla sonra girdiðin topraða seni sordum anlatmayý reddetti
gözlerin o kadar güzeldi ki kimse bakýþlarýný göremedi. ve þimdi ayaðýmda beton dolu tenekeyle yýlana sarýldým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
onurözkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.