Ve ben seni hala bekliyorum.

Beklemek tüketici.
Beklemek yorucu.
Beklemek çok yorucu.
Ve ben seni hala bekliyorum.

Gitmen deðil, ona gitmen acýtýyor canýmý.
Seni sevdiðimden deðil,
Sana alýþtýðýmdan istiyorum ellerini.
Bugün de ondasýn,
Nasýl sarýlýyor mu bari, benim gibi?

Giderken sarýldýðým gibi,
Sarýlabiliyor mu sana ?
Benden güzeldir belki.
Peki ya benim gibi sevebiliyor mu ?

Bugün de yalnýzým.
Bugün de hiç tanýmadýðým insanlara umutla baktým.
Deliriyor muyum bilmiyorum ama,
Sanki herkes senden bir haber getirecekmiþ gibi ümitleniyorum.
Bekleyip duruyorum.
Galiba ben seni hala, seviyorum..

Her gece aðlayabilecek kadar seviyorum.
Karþýnda aðlayabilecek kadar seviyorum.
Kendimi unutabilcek kadar seviyorum.
Ben seni, kimseyi sevmediðim gibi seviyorum.

Bana unut diyorsun.
Aslýnda bir sen deðil..herkes unut diyor.
Peki tamam.
Unutacaðým seni.

Bir annenin evladýný unutmasý gibi..
Ýnan seni, annen kadar unutabilirim.
Annene sor bakýyým,
Beni kaç gün unutabilirsin diye.
Çünkü ben seni,
O kadar unutabilirim.
Sosyal Medyada Paylaşın: