Dilde yitince kelime, gider ayak,nemli topuk
Yürek desen lime lime, düþünceler kopuk kopuk
Deðil mi ki süzgün gönül haþýr neþir olur gamla
Sabýrý öðrenir canda, kendi kendini avutur
Deðil mi ki bezgin gönül eriyerek damla damla
Nehir olur yataðýnda hayallerini uyutur
Bilir misin kýrýlýrken insan nasýl olur, anla!
Sýrtýný öne eðince; düþer sema, oynar küre
Yaralanmýþ kanadýyla yine uçsada zamanla
Kamburuna yel deðince düþlerinde biter süre
Kahýr sofrasýnda hicran, doludur yaðýþ öncesi
Aciz kalýr köhne sokak, ortam, eþya sobelenir
Unutma! Hayat halkasý, açýlýr baðýþ öncesi
Eteðine takýlanlar vakti gelince elenir
Yarým resmedilen sima, býrak kalsýn hikâyende
Bakýþýný derin çizip, kaþýnda sakla esrarý
Haklý, haksýz olsa bile mazi yaþandý sayende
Ýsteme benden þahidi, varlýðýn sunsun israrý.
Nezahat YILDIZ KAYA