ZAMANDA YOLCULUK

Ordaydým
Hatýrlýyorum
Dolaþtým parklarý bahçeleri,
Oyun oynadým sokak aralarýnda
Kanadý dizlerim
Kaçmak ya da sarýlmak için koþarken.
Ýmrendiklerim
Ama sahip olamadýklarým vardý
Kesilmemiþ týrnaðýn,
Tamamlanmamýþ ödevin utancýydý yanaklarýmýzý basan kýrmýzý
Bir de rugan ayakkabýdaki;
Yanýbaþýna koyularak uykuya dalýnan.

Geçtim aðýr zamanýn içinden
Þimdi bakýnca koþar adým.

Gözyaþlarým biraz daha nemli
Ve hala masumdu.
Aðýr basan korkuydu zamanda
Her þeye karþý,
Öðretilmiþ:
-Ki nasýl korkmazdý analar
her gün genç bir fidan kýrýlýrken duyulan çýt sesinden?
Ki nasýl korkmazdý o genç fidanlar
meyveye durmadan kýrýlmaktan?-
Hayaller elle tutulabilir ama gerçekleþtirilemezdi.
O kadar büyümemiþtik ki!
Ýsyanlar hep bastýrýlarak
Ýçimizde patlamak zorundaydý.
O patlayýþlarda sesimiz ancak
kendi yaralanýþlarýmýzýn iniltisiydi.

Cahilce bir cesurluk geldi ardýndan
Atýldýk neyi seçtiðimizi bilmeden bitmeyecek o kavgaya
Eþti, iþti, þehirdi...
Ve belki de
Çok sonra öðrenecektik
Hayat çerçevenin içindeki resimdi.
Ve çoktan yarýsý tamamlanmýþtý resmin:
Deðiþtirilmesi iz býrakacak renk tonlarýyla.

Farkýnda olmadan yaptýðýmýz resim
Tuttu bizi etetklerimizden.
Hayat bir daracýk pencereden görebildiklerimizdi bazýlarýmýz için
Bazýlarýmýz içinse
O pencerenin dýþýna çýkabilmek.

Burdayým.
Yaþýyorum.
Kaç zamandýr annemin sesi deðil beni uyandýran, unuttum.
Kaç akþamdýr babama açmam kapýyý elindekileri almak için.
Kýz kardeþimle kavga etmeyeli nice oldu þöyle aðýz tadýyla
Ve artýk beni de ziyarete geliyor küçükler bayramlarda.
O kadar yaþlanmadým oysa ;)

Elbette ’keþke’lerim, piþmanlýklarým
Aflarým, müebbet cezalarým var
Hesabýný veremediðim bazý yaþantýlarým....


Kör atýlmýþ adýmlarýmdan
Baþka ama daha bilinçli kör adýmlara (!)
Yenilerini ekliyorum.

Bu kez ben yavaþ
Zaman koþar adým.







Sosyal Medyada Paylaşın: