Sayıklayan genç

Esmer yanaklarýný öptüðüm gün
Yakalanmýþtým adýný bilmediðim maraziye
Çok sonradan hummalý bir sýtma nöbeti deyip
-Geçer dediler
Geçmedi
-Ayýk deðilsin dediler
Zaten býttým sabununu kokladýðýmdan beri
Hiç ayýlmadým ama hiç ayýlmadým..

Kaç þafak geçti
sayýsýný ben de bilmiyorum.
hareli gözlerimi açtýðým gün
isle lekelenmiþ mor renkli sabahlarým
bir kamu morgunda filizleniyordu..

filizlendikçe de,
Kederli alacalarým biraz daha vakarlaþýyordu.
Aðýrlaþtýkça,
Tebeþir gibi bembeyaz yüzüme balçýk kokusu siniyordu
Ve hiç bir geleceðin artýk beni paklamayacaðýný biliyordum…
Evet hiçbir geleceðin!!!!

Oysa ne gelecekle nede ölüm denen karanlýk zilletle
Hiç alýþveriþim olmadý..
Tanýþmakta kýsmet olmadý..
Hani olsa da olur olmasa da..
Týnladýðým yok…
Sadece yüreði ezilen
Bir gencin mum gibi erirken
Daðlarý paramparça eden
Ýsyanýna dayanamýyorum…

Ve sen horozlarýn erken öttüðü
Ýzbesi hüzünlü bir þehirde
Kaç defa ölüp ölüp dirildiðimi biliyor musun?yaþarken!
Neyse kime anlatýyorum
Henüz yaþýn genç ölürken anlarsýn!!!



Sosyal Medyada Paylaşın: