Bir bakýyorum var bir sesleniyorum yok Düze çýkmaya çalýþýrken Yalpalamaya aþina ayaklarým, Göz görmemeye kulak duymamaya... Ama yürek; hissediyor, Akýl el pençe eðik...
Her son çok tanýdýk, Dilimde yaþayamadýklarým varsa Ýçim suskunluklarla bezeniyor, Ben yine gülüyorum þen kahkahamla, Varsýn beni hali vakti yerinde bilsinler.
Þimdi bir kadehle yarenlikteyiz yine, Aþký dilliyoruz ve diðerlerini Tebessümle ve inadýna, Bir þarký dilimizde Zeki Müren’den ’Ne o bensiz edebilir ne temelli gidebilir...’
Biz sohbetteysek kadehle Elbet deniz kokusu Ve bir dalgakýran Ve þehrin sönmüþ ýþýklarý Yaþýyoruz ya iþte; hala birlikteyiz... Ötesi, kime ne...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asyaİde Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.