Karadeniz
Her mevsim gitmek düþüyor aklýma
Bu þehirden,
En çok kýþlarý-ayazý sevmiyorum-
Adýný kötüye çýkarttým battaniyenin
Ve sövüyorum her rüzgar estiðinde
Çünkü gitmek istiyorum...
Günaydýn da demiyorum artýk martýlara bile, yalan yok
Ýçime sinmiyor mancarý doya doya yemek
Deniz karadeniz , usta ..
Lodos yapraklarý dökünce kýzýyorum sonbahara
-halbuki baharýn sonu günahsýz-
Vay be diyorum...
Vuruyor camýn ötesine dalgalar
Döktüðü yapraklar haberciymiþ, kýþa hazýrlanýyormuþ,
Lodos yamandýr Karadeniz’de hele mevsim kýþsa
Toprak kokutmaz-hasret býrakýr adamý-
Ýliðine iþletir de vazgeçmez
Karadeniz gibi iþte hayat
Gitmek istersin
Gidemezsin
Lodostan korkar, yine de darmadaðýn etsin diye beklersin
Yaþadýðýný göstersin diye
Karadeniz gibi sevda
Yazý haram poyrazýyla
Kýþý bela lodosuyla...
Karadeniz gibi gitmek
Her mevsim; ne yapacaðýný düþünüp
Bilemediðin...
Hiç gidemediðin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.