Duygular derin ve insanlýk olgusu incecik bir çizgi, Duygusuzluðun arasýnda kalan boþluk; býrakmaz sezgi, Dünyevilik, deðiþtirilmeyen ve verilmeyen bir olaðanca unsur, Anlaþýlmakta zorluk çekmek, nefret ile dolan bir kalp; Var olmak yanlýþ zati yaþamak kusur, Hani nerede güzellik, her yer bataklýk, her yer çukur. Bunca pisliðin içinde mi sað kalacaktý ’sevgi’!
Sevinçler küf tutmuþ, mutluluklar kokuþmuþ, Her þey olan insanlar, hiç bir þeysiz kalmýþ, soyulmuþ, Hayatlarý gerçekliðe zýt, dünyalarýnýn çýkar yolu yok, kýsýr, Sevilmesi gerekilen insanlar, kötülükle yoðrulan bir kalp; Aþk nedir bilmezler, yürekleri tutmuþ nasýr, Çýkmaz sokaklar, yitip giden ruhlar ve hep bir sýr. Yüzü sapsarý bir adam, bakýn; nasýlda yorulmuþ!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.