KUMRU

Kumruydu adý,
Üzüm karasý gözleri vardý,
Kumru seher yeliydi,
Bin turnaya bedeldi.

On dokuzundaydý,
Dünyada yoktu eþi benzeri,
Aþýktý ona meçhuldü ismi,
Mahallenin delikanlýsýydý.

Süzülürdü deryada,
Herdem açan bir yasemin idi,
Herþeyin en güzeline layýktý,
O, Sadece Ona Fi idi.

Dalda açan goncaydý,
Mücevherler sönük kalýrdý,
Sesini duymak pek nadirdi..
Üzüm karasý gözlere canlar fedaydý.

Hayf ki ne hayf,
Eyvah ki ne eyvah.
Kumru’yu verdi babasý,
Zalimin tekiydi..

Kumru idi bu,
Sesi çýkmadý,
Saygýydý, hürmetti,
Kumru ele vardý...


Kumruydu adý,
Üzüm karasý gözleri vardý,
Kumru seher yeliydi,
Bin turnaya bedeldi.



Sosyal Medyada Paylaşın: