NEDENSE
Seyyah olup dolaþtým yýllar yýlý cihaný,
Mekan tutup bir yerde kalamadým nedense,
Hayalimi dolduran gönlümde ki nihaný,
Aradým durdum amma bulamadým nedense.
Ne daldaki bülbülden ne gülünden haz aldým,
Ne gökyüzüne çýktým ne yeryüzünde kaldým,
Boþ duran yüreðimle hazin dertlere daldým,
Bu dünyanýn tadýný alamadým nedense.
Yanýp durdum yýllardýr sevdaným hayaliyle,
Düþlerimden fýrladým yarimin mealiyle,
Bir melek gibiydi o nur yüzlü cemaliyle,
Uyanýnca nasýldý bilemedim nedense.
Anladým ki dünyada yoktu bir baþka eþi,
Fani dünya ile hiç olmazdý onun iþi,
Her gece onun ile görürken ayný düþü,
O hayali kalbimden silemedim nedense.
Havva ym Rabbým beni belki böyle sýnýyor,
Bana divane deyip kullar ise kýnýyor,
Yüreðimde bir yara sevda diye kanýyor,
Sarýp ta bu yaramý gülemedim nedense...
HAVVA KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.