Ne kadar deðiþmiþ zaman yollarý þaþýrmýþ kervan, Param varken kapýma kul olan dostlarým nerede, Çýkarcý olmuþ insanlar böyle mi dönüyor devran, Ýyi günümde evime dolan dostlarým nerede.
Önceden dost bildiklerim beni görmeden durmazdý, Bu zavallý yüreðimi o zaman kimse kýrmazdý, Sözde benim üzülmeme hiçbiri izin vermezdi, Dara düþünce bir haber salan dostlarým nerede,
O zibidi ordusuna görsem bir iki lafým var, Hemen toplan ý verirler atýversem bir þimdi zar, Beleþten yenen lokmalar onlar için çok büyük kar. Dostluklarý gibi yalan yalan dostlarým nerede.
Düþenin dostu olmuyor bu hep böyledir biline, Çýkar saðlamayan insan hatýrlardan tez siline, Edep erkan bilen yok ki sahip çýkacak diline, Bir zamanlar beni canan bilen dostlarým nerede.
Havva diyor güvenim yok iyi gün dostlarý size, Ýyi günüm gelecektir sakýn uðramayýn bize, Yeminim olsun ki sizi getiririm bir gün dize, Dar günümde beni kalpten silen dostlarým nerede.
HAVVA KESKÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
havva keskin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.