Bilirim bir gün kavuþacaðýz
Munzurun yamaçlarýna vururken ay
bir pýnarýn baþýnda belki
belki bir derenin akýþýnda
bir kekliðin ötüþünde
hasretle sarýlacaðýz biribirimize yine
yine dinlenir yüreðim yüreðinin avlusunda
gün atarken çiçek kokulu yamaçlara
Koca bir ömür girse de aramýza.
masal gibi sevdim ben seni
hayal gibi
.ilmek ilmek hasretini ördüm kalbime
hep seni andým, seni yaþadým
usanmadý içimdeki düþ martýsý
kalbimdeki kar beyazý kirlenmedi
hep seni düþündüm
Koca bir ömür girse de aramýza
hayat hançeresini soksa da yaramýza
baþka bir mevsim, baþka bir takvimde de olsak
yine de umutsuz deðilim
olur mu olur olmaz deme
bir gün kavuþacaðýz yine
Vadideki boynu bükük o yalnýz aðaç gibi.
yalnýz ve umutlu
o yamaçta pýnar baþýnda
yoluna güller döküp bekleyeceðim
kavuþacaðýz elbet.
biter bu hasret , bu sýzý diner,
kabuk baðlar yaralarýmýz yeniden
yine patlayacak tomurcuklar bahçemizde
hayat hançeresini sokmadan yaramýza
ölüm girmeden aramýza
kavuþacaðýz elbet
öpüþürken iki güvercin hasret yolunda…