Dað kokulu rüzgarlarýn Ceylan bakýþlarýnda doðdu o kadýn. Güllerin bülbüllere sevdalandýðý seherlerde Ve Bahar soluklu gecelerde dindirdi özlemlerini.
Zifir saçlarýnda dinlenirdi binbir renk yýldýzlar Gelinciklerin gelin edildiði bahçelerde Ay ýþýðýna dem tutan bulutlar kekemeydi gözlerine.
Sýnýrsýz sevdi gökyüzünü kadýn Duygu duygu uçarken ak güvercinler Nefesi diken diken Kanatýrdý hep içini yaz güneþi sevgiler.
Kirpiðinden tutuþan düþlerinde Yaðmurun yeni ýslattýðý Buram buram toprak kokusu Ve ! Kor kýzýlý dudaðýnda yanýk bir türkü Küçük ve aðrýsýz pusulara diz çöktü kadýn.
Yüreði hala çocuk Hisleri boncuk boncuk Can eriði gözleri Sanki fesleðen kokulu bir tomurcuk. Sözleri telaþlý martýlar kadar.
Ah ! Ah bir de kapanýverse Özlemlerin çatlattýðý yaralar. Bulansa daðlarýn moruna Meltem esse rüzgarlar.
Yine de akþam alacasýnda Iþýn demetlerine sarýnýyor kadýn. Þiirlerle beslenerek, bir çiçek büyüyor þimdi Tüm zamanlarýn özlem bahçelerinden.
Ve artýk Elleri ateþ, yüreði güneþ Gamze topluyor o kadýn Yere düþen gülüþlerinden.
Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.