o ,hayatýn yorgunluðunda üç vakte niyetli kimlikli bir kimsesizliktir aslýnda “gönderilmemiþ mektuplarda”
oysa yasal bir masumiyet kucaklaþmasýndan baþka ne olabilirdi ki bir çocuk parkýnýn sýrtýný sývazlamasý ve daha ne olabilirdi ki illegal bir þarkýyla kol kola yürümek meydanlarda akþama öpüþeceðini bile bile acýlarla…
kendi gürültüsü baþ aðrýsý gülüþü aðzýnýn öfke artýðý hep mi yüklemsiz olur “yokluðu hep mi üþütür” hep mi ölü sevici, on üç harf altý hece… hiç duyamadýðýn o iki kelimenin arsýzlýðý
(2.kiþilik)
tanrý þahittir kan bir gün elbet keser karanlýðý sadece aðlamaklý olur gece a ð l a y a m a z ama uykusundan uyanan “iki ucu açýk kanamalar” gibi…
mor kurdele sessizliði ana avrat sustururken üveyliðini vicdan sorunsalý bir durumdur bu öykülere býrakýlan çocukça gülüþleri ve en çok anne sesine benzer içindeki feryadýn,kýsýk sesli hali…
not:
kuyruksuz kaldý diye ölmedi deðil mi uçurtmalar… unutma! allahý yok kimsesizliðin
kýzýlcan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Koray Kzlcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.