Sýrýlsýklam yýldýzlar, yaslý bir mendil kadar. Gece Kerbelâ Çöl’ü Gece damlaya hasret Gece suç gibi tutsak. Belli ki yorgun ayna, isli bir kandil kadar. Sabah Anzýlha Göl’ü Sabahýn ismi gurbet Sabah aþk kadar yasak…
Islak.
Kaldýrýmlar karanlýk, kaldýrýmlar derbeder. Umutsa göç eylemiþ Ümmi bir þair için Bir aþktan diðerine. Yorulmuþ yakamozlar Kamer’e isyan eder Hüsraný zikreylemiþ Sessiz bir þiir için Dert koyup ciðerine.
Oysa ben,
Hep sýrýlsýklam gezdim siz hiç bilmeseniz de. Sahi bilir misiniz? Her sabah yaðmur yaðar Yalnýzýn gözlerine. Ve hasret sýzar göze, siz hiç silmeseniz de. Sahi bilir misiniz Kaç gözün yaþý sýðar Þairin sözlerine?
Þimdi ben,
Sevdalar terk ederken kentin yamaçlarýný Yavaþ yavaþ azalmýþ Ömrün son zamanýný Kimliksiz yaþýyorum. Ve Sam Yel’i okþarken gecenin saçlarýný Mührü sahipsiz kalmýþ Katlimin fermanýný Yanýmda taþýyorum.
_______Beni bu gece vurun. ___________Yarýn geç olabilir…
08.12.2007
Beylikdüzü Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.