Adam & çocuk
_SUSKUN_ŞAİİR_

Adam & çocuk

�ocuk
usulca sokuldu yan�na adam�n
titriyordu sesi ve minik bedeni
nefesini soluyordu adam
��m�� elleri yakarken i�ini
i�ine ak�yordu �ocu�un �are/siz bak��lar�ndan
ser�e �rkekli�inde minik y�rek at��lar�n� hisediyordu
ve kahrediyordu yeddi ceddine adam

��ini d�verken g��s kafesi
ayaz�n ha�lad�� burnundan
utanc�na utanarak silerken ��m��l��n diyetini sol bile�ine
belliki hay�flan�yordu elindeki sataca�� ka��t mendile

dengesini kuramad�� bir an�n i�inde
bir be�lik s�k��t�r�yordu eline adam

�ocu�un

d��n� kurdu�u mutluluklar �lkesine ak�yorlard� sessizce

ya�ad�� bin bir �atafat�n sorgusundayken adam
bir minnet ve merhameti resimliyordu �im�ek

krall�� mutluluk �efkat dolu bir �lke yarat�yorlard�
k�sa bir an i�inde

adam uzuyordu me�hule

�ocuk

tac�n� tak�yordu silerek elindeki ka��t mendile
tebess�mle b/ak�yordu ard�ndan
izindeki adam�n uzay�p gitti�i menzile�

Can Cezayir Aydemir

��sefalet ve cehalet y�reklerde olmad�k�ca kat�ks�zda olsa s�cak bu�usunda bir lokma nanla �s�n�p doyar her insan��

Sosyal Medyada Paylaşın:

_SUSKUN_ŞAİİR_ Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

Ah eftelya Alnından öpüyorum seni AYSEL ABLA Ey.. Had..! öksüz yalnızlığım Efulim Seni bana bırak Hatırlamakmı kimi? seni unutanlarımı ? asla... yazmakmı? kimsesizliği çoğaltmak hepsi bu Bir suskun kabulleniş

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

Adam & çocuk