Neden konuþayým ki þimdi yýldýzlar siperlerin üzerinde yýðýlýrken dün gibi, bir þölen daha bitiyor. Bir akþamüstü sohbeti bu, kýrýlýyor elleri duanýn imkansýzlýðý seçmenin yolunda tütün ekiyor ay, boþalýyor salgýlarýyla yeþil muammalar kente.
Sormuyorum, bayraklara sarýlý bir yaným, diðer yaným muhalif her þeye yorgunluðun inziva tokasý kanatlanýyor yýldýzlarda sereserpe bir rol çekiyorum poþetten.
Bunlarýn hepsi bir yaðmurlu gecenin hatýrasýydý kimse bilmedi, kimseye anlatmadým geceleri nerede olduðunu hep yaþadýðýmý bildiler, o kadar. Dedim ki bir mana çalýp, kýlýfýna göre geçirilebilirdi zaman yoðun bir yanýlgýydý bildiklerim, düðmeleri hep açýk kaldý bu yüzden yüreðimin.
Bahar geldi sonra. iðrenç kokular süründü toprak insanca kendimi sevmeyiþimi anlatabilirdim bir gar da hep tren sesi vardý ya da bir aþk da yorgan kiri karýþtýrmadým hiçbir þeyi, her þeyi uzak tuttum.
Derken atýp tuttular ardýmdan ’yaþamak doðasýnda hidroklorür özlü gözyaþlarýyla beslendi’ ne diyecektim bu saçmalýða aðlamadým, ellerimle deþtim beyazlýðýný, kaðýt her yeni gün bir kadýndý gölgesiz. ’ölümüne günahlardý deðiþip acýmasýz olmadan önce, insan öldüren bir sinek gibiydi gerçek de.’
Fark ettim de, artýk soyunacak bir kabuðu kalmamýþtý dünyanýn yaþlý ve yuvarlaktý öteden beri heyecan vermiyordu kollarýma sarýlýþý her gece. bir iðne buldum bir de iðneyi vuracak bir el düþünmeden dünyadan öcünü aldýný o el. pamuðu kaybettim sonra, kanadým, kanadým durdurulamadým.
Ne yazýk ki koparýlmýþ bir domates tohumunun, özgür býrakýlacaðý hiç olmayacaðý leþler üremeye baþladý o iki delik arasýndan.
Öpmek istedim kendimi, ayýp olur dediler oysa dünya dönmüyor muydu var olduðundan beri?
Sosyal Medyada Paylaşın:
HakkınSesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.