büründüm siyah lalenin tılsımına

bir zaman
sakin gecenin koynunda
gün ýþýklarý arasýnda
büründüm siyah lalenin týlsýmýna...




yýkýlýrken içimde, þahlanmaya hazýr deli taylar
alacalý yalnýzlýk bayraklarý dikildi,

susarak çýkýldý nihayetinde her iþgalden
bilinir ki büyük zaferlerde çok aðýr kayýplar verilir,

þebekesi bozuk contasý düþmüþ musluklar
susuz kaldý yaþanasý aþklar,

aþklarý da asarlar dar aðaçlarýna
susar muhataplar, dökülür yaðmurlar
çalýnýr bulutlara karalar…

koþarak sýðýnmak istersin
yazýk ki
sokaklarýnda kalýr çocukluklar
büyüdüðünde anlayabilirsen utanmanýn rezilliðini
anlarsýn
bir þekerden fazlasýný çalmayan çocuðun asaletini…

sonradan sökülmez iyi dokumalar
dokunmadan çözemezsin neyle dokunduðunu bilmediðin ruhlarý

durgun denizler de kudurur poyrazlarla
böyle sürükler kimilerini üzerinden kumdan kýyýlara

anakaralarýn en büyük yerleþkesi kentler
yutar olur ki mütevaziliði
þaþaalý maskeli balolar
caddelerden akar yine olur ki riyalar…

düþer üzerine feci karartýlar
siyah lalelerin kaderidir acýlardan ulaþmak gülümsemelere
gülümsemeler de varýr bir gün olgun kahkahalara...



bir zaman
sakin gecenin koynunda
gün ýþýklarý arasýnda
büründüm siyah lalenin týlsýmýna...

( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın: