Unutmayý öðütleyen
Mart gün/eþinin
Dudaklarý
Güneyden bir hançer gibi
Saplanýyor günceme
Umudu ç/alýnmýþ kuþlarýn baðýrtýsý
Çeliþki çentikleri çekiyor
Kentin betonlarýndan
Gök/yüzüme
Kimse aldýrmýyor buna
Dertliler sokaðýnda
Herkes
Kendi dünyasýnda dolanýyor
Bütün insanlar suskun
Sanki
Arkalarýnda sakladýklarý
Gizli izlerinde
Kaybettiklerini arýyorlar
Ki,
Senin eþkalini bir ben biliyorum
Gördüðüm kadýnlarýn
Tamamlayýp eksik yanlarýný
Sana benzetiyorum
Sonra
Hiç
Sokulmadan limanlarýna
Önlerinden geçip gidiyorum
Seni düþünmenin aðýrlýðý
Mart kayýtlarýna inat
Dokunuyor aklýma
Seni arýyorum olmadýðýn yerlerde
Taylan KOÇ