Kınrıtı Süheylan
Kýnrýtý Süheylan
Sabaha kadar geceyse burada
çirkine kadar güzel eder
yollar görürüm
gittiðim noksan adýmlarla
vardýðým, döneceðim yerin aynasý
Belki tutunuþumu tamamlýyorum
çaðýn yangýnlarýnda bir damla su olarak
Gölgeler çekimsiz bir pencereden
eski ýþýklara, koyu çimenlere
ve korkunç topraklara
bakarken
tanrýlýyorum çocukluðumdan kalan
eski korkularý
ve Çil sesleri
ilkokul beslenme çantasýnda
yaðmuru öpüþtüren aklýmda
yeþil yýldýzlarý seçerek
götürdüðüm anneme
kendi payýma düþürdüðümle
döndürüyorum dünyamý
ama
yok
kuþanýlan
göð
istemedikçe soyunmuþ evren
kýlýcýný kýndan önce vuran hayat
daðýtmýyor artýk ellerimi
Üç dil biliyorum kuþlardan
sakýn peynirleri ve süt akþamlarýyla
kahveciler beni çaðýrýyor
ne zaman uykularý tutmasa.
Kýllarýný kesiyor örümcek
aðýna yapýþan kavgayla
kötürüm bir duvar dibine saklýyorum sesimi
âh yuhalanmýþ iyiliðim olmasa…
diyorum
ruh gevezeliði
gecesiyle
Kendimi,
cezve sandýðým çok oldu
kaç hatýr için durdu kaynamýþ suyum
kaç yalana inandým dedim
fal beklemezken ömrüme
Þýngýrdadý gök
sordu: cevaplayarak
arzu var mý? arzu varsa sevdâ vardýr
dedim, yok… yokmuþ.
o hâlde niye beklersin dedi sözünü?
ne yalanýyla tatmin edeceksin yine avcunu
kederle pamuklaþmýþ üzüntünü
neyle ödeyebilir sanýrsýn?
dedim: anlayarak
haklýsýn, tanrýya inanmaz her yalancýnýn yüzü
hak bilmez, öz bilmez
sebeplerince yaðdýðýný sanar yaðmurun…
Frida kahlo vazgeçiþi üstümde
gecem kara ve seyir
deðirmenlerden geçiriyorum aklýmý
þiir, ilk emir
ve söyleyeceðim söylemediklerimi
ölüm, hayata geviþ… (
b
i
i
t
t
i
i
durak sonlarýnda
kemirilmiþ biletim.
Ey aþk!
tan- ey aþktan
ne bekliyordun iyiliðim
Ne bekliyordun kalbim
cehennem çiçeðinden
sevgi mi
suyu unut artýk zaten bu sabah…
dedi: …
kýnrýtý süheylan!
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.