Baþý belli, Sonu bilindik bir hikâye bu Ve gittiði yere kadar gider. Kadýn ana, Kadýn emekçi; Bitmez ömrünün çilesi. Ömrü biter, Çilesi sürer gider; Bu çileyi anlatacak söz yetmez. Her kadýn bir öykü, Oynamak zorunda Ona biçilen rolü. Deðiþmeyen tek þey; Gördüðü zulüm, Bilir ki bitmez Ta kapýsýna gelene kadar ölüm. Dokunsan da tek kelam etmez, Derdi hiç mi hiç sona ermez. Baþý dik, Alný açýk; Yol yordam bilmez. Bildiði, gördüðü tek kocasý, Bir de gözünden esirgediði Biricik yavrularý. Böyle gelmiþ böyle gider; O bilindik kader. Tasasý çok, Çözüm desen yok; Gizli gizli aðlar O inci yaþlar yürekleri daðlar. Biçare elden ne gelir, Medet de ummaz kimselerden. Bihaber kadýným kardaþým dünyadan; Sýrtýnda bebesi, Aþ bekler ondan tüm ailesi. Irgattýr tarlada, Kadýndýr, anadýr yuvasýnda; Asla söz düþmez mecliste ona. Gel zaman git zaman Yaþ erince kemale, Bir de kuma gelir üzerine. Söz söylemek ne haddine, Çile üstüne çile. Sayýsýz kadýn razý bu kadere, Tek çözüm kendini bilmekte.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.