ÇOCUKSU GECELER

Tekerlemeler söylenirdi çocukluðumun akþamlarýnda,
Dört duvar arasý sýnýrlý heyecanlarýmýzla,
Bunalmazdýk geceleri, terli nefesinde odalarýn,
Bebeksi hevesler hüküm sürerdi sofralarda,
Ve yer yataklarýnda maðlûp olurdu yorgunluðumuz,
Her gün aþýnan mekânlarda oluþan,
Sorumsuz çocuksu yorgunluðumuz.

Ne yarenlerde sýrdaþ kaldý,
Güngörmemiþ delikanlý düþlerimiz,
Biz amaçsýz yolcularýydýk kýr yollarýnýn,
Ellerimizde ekmek arasý katýklarla,
Kuþ yuvalarýný keþfederdik öðle uykularýnda,
Bir yarýþtý büyüklere karþý sanki,
Harp oyunlarý, tahtadan tüfeklerle,
Mahalle aralarýnda göðü dolduran özgür çýðlýklar,
Güvercin kanatlarýnda dinlenirdi çatýlarda,
Ve fethederdik balýklar ülkesini üþüyerek.

Bulutlara mý deðdi baþýmýz, ne oldu?
Süslenmiþ mi mekânlar, beton duvarlarla?
Yarenler, akranlar neredeler, hangisine ne oldu?
Kimler gidiyor þimdi çiðdem yazýlarýný keþfe?
Yandý mý güvercin yuvalarý, tüten ocaklarla,
Ve daha kim bilir kaç oyuna þahit oldu,
Daralan sokak aralarý, asfalt zeminlerle.

Özlüyorum sizi çocuksu gecelerim,
Okula gittiðim yollar, karþý bayýrlar,
Yok olan kuþ yuvalarý hepten tarumar.
Özlüyorum, çünkü hasret yoktu o yýllarda,
Oyundan baþka hiçbir þeyi düþünmediðim o çaðlarý,
O yýllarý çok özlüyorum

Muzaffer Eker
Sosyal Medyada Paylaşın: