Avuçlarým içinde yatýya kalýnca ay
Sað omzumda uyuyan dualarým uyanýr
Küçük fakirhanemde gönlüm altýndan saray
Sen’den gelen belâya sonuna dek dayanýr
Neden sýðamýyorum kalabalýk içine?
Kýyamete kadar mý balýðýn karnýndayým?
Ey aydýnlýðýn yüzü! Saklý hikmetlerin ne?
Sýrrý çözene kadar odamda kalsýn ay’ým
Göðsüne sýðýndýðým þefkatli anne gibi
Fýsýlda ne olursun kendi Hüsna’ný bana
Cehennem melekleri göstermeden o dibi
Kulaðýma fýsýlda, henüz ölmeden sana
Elif’i tanýyýnca hâfýz oldum sanarak
Kibirlenen kiþiyle aramý boz Yâ Rabbim!
Meryem adý yanýnda adýmý da anarak
Dilimin sus ipini nurunla çöz Yâ Rabbim!
Aklýmda kocaman bir aþk-macalar kitabý
Sorular, hep sorular Sen’le dolu olunca
Çözdüðüm bulmacanýn saðdan sola cevabý
"Elif Lâm Râ" çýkýyor, Ay Yatýya Kalýnca
19.03.2013
Müjgân Akyüz Dündar/MAJ
Þehitlerimizin þefaatinden nasiplenebilmek dileðiyle...