Alnýmýn ortasýndan vurulmuþum
Sýrtýmý sývalarken nazende
Kan sýzýyor gözlerime
Bakýþlarým incinir
Bu þehir ölüm içiyor
Dur durak bilmeden
Ayaksýz gölgeler peþimde
Namerdin boðazýnda kaldý
Mazlumun âhý kan kusturuyor
Heyelanýndayým
Sensizliðin
Baharlar göçüyor içimde
Mavi yeþil kefenli
Papatyalar kurur dehlizimde
Ölüm
Kaç beden giydirir
Ayaklar baðlanýrken
Ruh beden den davacý
Bir sala akabinde
Madem
Cennet ayaklarýnýn altýnda
Orda yatayým
Yoksulluðum sanadýr
Üþürüm anne
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.