garib ebem “ben encen” deye basdým fiðaný “dur” “mur”, aklýmý çelmeye ðakdýlar “yok ben enecen” de “ben enecen” bi yandan da abam basmadý mý aðýdý-fýðaný
“gurbete gederin de elim kýnalý gelin mi oldum eller gibi analý goca Alla(hý)m beniminen gavgalý var get gardaþ var get, unut abaný” …
gelin gediyon da elin yabaný bari eller gibi bobam olaydý anam sað olaydý, yollar mýyýdý var get gardaþ var get, unut abaný”
naçar arabayý durdurtdular a(ð)lamayan mý galdý.. taa Çalgýrýndayýz Sýhýyanýnalmalýð ettiði yeri geþdik herkeþler arabalardan endi abamýnan biz de endik..
endik emme; ne dur-çüþ dinneyon ne nasihatlara etibar ediyon düðürboba a(ð)zýma dutuþdurdu cýðarayý iki çekdim, ý ýh zehir zýkkým! biþiy, öðsürdüm adamca(ðý)z naçar “geri dönelim” dedi.. .. “emme geri ðetmeye ðaksak geþ galýrýz” …. “eyisimi biz seni Gövceli Köprüsünde endirelim gara yeðen” deyelek ne diller dökdü adamcaz artýk mayýr muyur etcek yerimiz galmadý uzatmayalým en sonunda “pekey” dedik emme “keþke durmasalar” deyon içimden emme orda endik vel(h)asýl
valla aðþam garanýnýðý da çökdüm çöküyon deyo enmiþ bulunduk, erkekliðe de su sýçratmayoz len hinci ben garannýkda nassý bulcan yolu ya Yazýlýgaya, ya Analýðýzlý, ya Gövcellinin köpekleri, ya Tekkedenyüz mezerliði, keþke tükürdüðümü yalamanýn imkaný olsa …..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.