MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kırk Yıl Sonra -72- Abamın Düğünü / g
İbrahim Çelikli.

Kırk Yıl Sonra -72- Abamın Düğünü / g






bobasý ðandýrdý
abamýn gayýný olcaðýnan düþdük yola
aslýnda o da gýzgýlý emme
beni tesella ediyo aklýsýra
“gorkma” file deyo da
valla kendi de gorkuyo
ödü sýddýyo
tir tir titreyyo
yau da(h)a o da sabi sübyan bi çocuk
iki dölüm getdik gedmedik
bin piþmanýn
çocuðada irezil olcaaz
hiþ gonuþmayoz
senin ki elimi dutdu goyvumayo

derkene bi bakdýk kiyne
tatar arabasýnýn biri þangýr þangýr gelip geli
“Gövcelliye gadak bindiri” deye geçirdim içimden
meðrem düðün arabasý dönmüþ,
bizi almaya geli(r)lerimiþ
nassý seðirtdik ordan
çaya varýp durdular
herkeþ arabadan enmiþ
at arabasý bizi aldýðý gibi
do(ð)ru Gundallý yol ayýrdýmýna
varý(rý)na varmaz abamýnan bi sarýlýþdýk
’-baþga köyden gýz alman’
deye yemin ediyon içimden
baþka köye gýz verennere de verdim gayarý
bek zoruma getdi bek
herkeþin gözleri doldu
tekral bindik daah dee
bi tekerin sesi var gari
hiþ kimse “hu” demedi
herkeþ a(ð)ladýðýný sakladý
yardýk getdik garannýðý

de! birez önüþkü o muray çocukdan eser yok
Þabanýnan öyleynen epap olduk
bi hafta sonura gene Gövcelli köprüsünde endik
emme oraya ðagak tomafilinen geldik
ömrümde ikdiba tomafile o zaman bindim
bi emmi püsgevit verdi
kimin o(ð)lusun dedi
bobamýn adýný vermeð isdemedim
“ebemin o(ð)luyun” dedim
“eben kim”
“hatmaca”
elhasýlý kelam
ayný yoldan köye geldik
eniþdem, abam
elimden dutup “guþ-guþ ” bile etdiler
ne ðadak
seðirdim etdik, Gövcelliye varalak
dýrmandýk Yazýlýgaya’ya
eniþdem beni hopuç etdi, gýyamadý da
yatýrlara dova edelek, do(ð)ru Davýllý Çeþmeye
neçe sonura gecenin leylisinde varývýdýk köye

de!
onu decen; çocukluk iþdeciði
nazýmý çekecek birileri olmuþ ömürde bi!
ne eziyet etmiþiyin adamlara
hinci hinci aklýma ðeliyo(r)da
biz de olsa valla talla
çoluk-çocu(ða) file meremet etmezler
aðzýnýn üsdüne elinin tersiynen, iki çarparlar
“otur oturduðun yerde, eþþolueþþeg” deye
çocuðusan çocukluðunu bilcen öyle ya”
o ðün eyicene annadým ki
bizim köyde isannýg yok,
hiþ kimse çocuk olmamýþ
kimsenin çocuð aramak uçu tokdura file,
o(ð)lan dilemeð uçu “Bolat Tekkesi”ne
getmediðinden belli de(ðil) mi
çoluk-çocu(ðu) adam yerine goyan da yok
anan öldüyse “evlat” deyen de
arayýp soran da yoook
..
yok!




DÝPNOTLAR:
gýzgýlý / kýzgýlý : kýzýlý, kýzgýn, sinirli, asabý bozuk,
aklýsýra : aklýnca, aklýnýn erdiðince
guþ-guþ /kuþ –kuþ : iki kiþi tarafýndan ellerinden tutulan çocuðun ayaklarý yerden kesilerek güya uçurulmasý
hopuç/þ edilmek: ebiþmek, büyüðünün sýrtýna tutunmak

ARKASI YARIN belki..

resim için 1can’a teþekkürler
Pakize ve Ýbiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.