evet...!suskunluðuma sýðýndým belki de ama, yine de sen vardýn; gecelerimi yýrtan sessizliðimde. ne öncesi, ne sonrasý ne bugünü ne de yarýný týrnaklarýmý geçirip tutunduðum yokluðunda, Sende tutuklu kaldýðýmý unutturamadý...! her adýmýmda üzerime bulaþmýþ geçmiþini sürükledim. en esmer gecelerimin, en koyu elasýnda... hiç bilmediðim acýlarýna gebe kaldým...! dilim sürtükleþti sayende kim bilir hangi tenlere dokunuyor? diye ettiðim küfürlerle. kim bilir kaç hayalin ýrzýna geçtim, defalarca dinleyip dinleyip þarkýlarla. aynalara bakamaz oldum kaçtým, korktum hep gözlerime bakarken seni bulmaktan duramadým, yaþamadýðým her bir köþesine kokun sinmiþ bu þehrin sokaklarýnda. kaç defa kovalamak istedim geçmiþimdeki gölgeni kaç gönül dolandým dolandým da yine de esaretinden kurtulamadým.
susuyorum þimdi tutuklu tüm sözlerimle. anladým ki.... yine sen son vereceksin; sendeki esaretime...! /NergizA/ Sosyal Medyada Paylaşın:
nergizA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.