Sen yoksan ucunda düþmem o yola
Leyla’nýn çöldeki, sevdiði benim
Aþktýr benim derdim demem her kula
Leyla’nýn dildeki, övdüðü benim
Bu sevda yüzünden yürek daðlanýr
Eðer gerekirse, her gün aðlanýr
Leyla’yý bir görse nasýl çaðlanýr
Leyla’nýn sinede, döðdüðü benim
Þu uçsuz bucaksýz derin yerlerin
Bozuldu bilirim o ezberlerin
Þu aþýk denilen bakar körlerin
Sessizce tenime deðdiði benim
Müþkül halde durmam paþa bey gibi
Basra körfezinde ýssýz koy gibi
Neyzen’in elinde dertli ney gibi
Çile olup yere yaðdýðý benim
Leyla ise çöller gelmez mi dile
Allah dostlarýyla çýkarken yola
Güneþle birlikte türküler ile
Þafak söküyorken doðduðu benim
Koymam seni caným firkatta gamda
Sevdanýn erdiði o fasl-ý demde
Yýkadým gönlümü gülüm zemzemde
Sümbülün boynunu eðdiði benim
Sönen küllerini nehre atamam
Harput kalesinde keyif çatamam
Tertemiz sevgime yalan katamam
Sedâ’nýn göklere aðdýðý benim
Þu Sultan daðýnda yaz aylarýnda
Balýklar misali sýð çaylarýnda
Altýn baþak olan dað köylerinde
Nece karanlýðý boðduðu benim
Allý turna olup, yol gözlüyorum
Ben de, o turnayý, çok özlüyorum
Lüzumsuz; hasreti bak sözlüyorum
Bir an’a bir ömrün sýðdýðý benim
Sadýk Daðdeviren
Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.