Bakma cümlelerimi mertçe kullandýðýma
Keyfe keder hayatýmda tek deðeri kaybettim
Ne kadar uðraþsam da tozpembe aþklar sadece masalmýþ
öðrendim
Sorunlu bir dünyada ufak tefek kavgalar olmaz mý?
Uzatmadan küskünlükleri sarýlmalý sevgiye
Barýþtýrmalý küsen kalpleri ya da koparmalý bütün ipleri
Sustukça gönüller mesafeler uzar
Bunu gören göz deðil yürektir kapatamazsýn
görmezden gelemezsin
Tek taraflý ne kadar derlenir ki aþk?
Olmuyor iþte
Ak düþmüþ saçlarým þahitlik ederken acýlarýma
Sen hala seyirci kal bu aþka
Sanýyor musun ki sensiz geçen günlerde
Dayanacak gücüm var?
Ben yorgun düþerken bu gönül savaþýnda
Sarf ettiðim kelimeler yara bere içinde kaldý
Ve kanayan umutlarýmda yansýdý yüzün
Sýrýlsýklam oldum sen diye yaðan bütün yaðmurlarda
Tane tane düþerken yüreðime kýzýl renginde damlalar
Can çekiþti sana dair bütün duygular
Karanlýk hayatýmýn ýþýldayan yýldýzý
Sen kayýp giderken avuçlarýmdan
Hayallerimle birlikte gömdüm kendimi acýlara
Sensizlik þiirleri yazýldý derinliklerimde o anda
Ve zaman hükmünü yitirdi
Senden geriye kalan solmuþ hatýralarýmla
Siyah beyaz gülüþlerim de YAÞATIYORUM ARTIK seni
...
“Aþk gözle görmüyor ama ruhla”
L’amour ne voit pas avec les yeux mais avec l’âme
…
Rasim Yýlmaz