Hep kendim gibi oldum, hiç sana benzemedim
Kendim gibi karaladým sayfalarýmý
Kendim gibi güldüm
Kendim gibi aðladým
Kendim gibi yaþadým sevdalarýmý
Belki bozguna uðradý duygularým
Kaldým yüreðimdeki kavgalarýmýn tam ortasýnda
Doðarken aþkýn, sancýlarýyla yoruldu yüreðim
Direndim, ben yinede sevdim
Þimdi, sevgine öksüz kalmaktan korkuyorum
Fýrtýnalar koptu içimde
Volkanlarýmda yandý caným
Ne gemiler alabora oldu okyanuslarýmda
Her defasýnda acýlar sardý ruhumu
Ben sana yüreðimi her açtýðýmda
Ýçimdeki meltemler fýrtýnaya dönecek korkuyorum
Tükettiðim ömrüme deðil
Yaþanmamýþ aþkýma aðlýyorum
Sevip sevilmediðime deðil
Sevgime layýk olmamana yanýyorum
Aðlýyorum gözlerim sen dolu
Aðlýyorum dert akýyor kirpiklerimden
Aðlýyorum göz pýnarlarým kuruyacak korkuyorum
Aþkýn ihtilâl oldu içimde
Haydi, vur kelepçeyi þimdi þu yorgun yüreðime
Oysa ben seni sevmekten
Nazým gibi sürgün edilmekten
Demir parmaklýklara mahkûm olmaktan deðil
Senin hasretine mahkûm olmaktan korkuyorum
Mustafa bertan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.