Ey insan… Sözüm sana; Söyleyemediklerim Ve içimde saklý kalan Yýllanmýþ acýlar Ve depreþmiþ tüm yaralar. Tüm bildiklerim, Merak ettiklerim… Sorgusuz sualsiz, Sesli sessiz, Fýsýldanan yerli yersiz. Hiç korkmaz mýsýn Allah’ tan; Sanma ki muktedir Bir tek sensin. Hak mýdýr verdiðin ýstýrap, Söyle suçlu kim Senin gözünde. Kalbin kaskatý; Aç artýk sen de sana ait Ne varsa gizli saklý. Riya, yalan Ve haset dolu dünyan; Biraz da sevmeyi dene Eðer kaldýysa sende Azýcýk vicdan; Bu günün yarýný var, Bir de elbette öteki cihan. Silkelen azýcýk, Ýnan ki sana çok yazýk. Mutlu olmak için Sadece sev; Hem kendini Hem de etrafýndaki herkesi; Direnme artýk, At kalbindeki tüm nefreti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.