Gülmeyi biliyorsun. Ya aðlamayý, aðlamayý da bilir misin ? Sonrasýnda duygularýna sarýlmayý, Daralýp bunaldýðýnda huzur bulmayý, rahatlamayý Aðlarken bile en tatlý hayallerinin peþinden koþmayý. Gecenin ayazýnda ve zehir zemberek yoklarda Ay kokan mutluluklarý Bir gelincik edasýnda yaþamayý.
Oysa bak Bak hala Eski bir hikaye geziniyor gözlerimin içinde Yine kar yaðýyor bu þehre Ve Kar altýnda büyüyen bir çiçek üþüyor þimdilerde Yarasýna figan düþmüþ kýrlangýç gibi mahzun Örselenmiþ gecelerde.
Kýþlarýn koynuna sinmiþ baharý kutsuyor Baharý yaþýyor bakire düþlerinde Son bir çýðlýðýný ekliyebiliyor sadece Özlemin bulut bulut sardýðý Lacivert gecelere. Ay kokuyor mutluluklar Gece nöbetlerinde.
Hayat ki Ateþten bir top Zindanlarda esir yüreðinde.
Bilirim ki Bu yalnýzlar kentin de birer sevdadýr yýldýzlar Sevdadýr ay kokan ýrmaklar Tükenmiþ ümitlere vahadýr nice baharlar.
Bir þiirin gerçeðinde yaþar Býçak keskinliðindeki sessiz çýýðlýklar Bir þairin yüreðinde doðar Kaleminde can olur savunmasýz vuslatlar.
Hiç bir acýyý saklayamaz Þahittir hep akan yaþlar Düþündükçe takýlýr gözleri Yakýn olur o an uzaklar.
Belki Yüreðinde hasretlerin sessizliði var Sanki dört mevsim sonbahar. Hani Sanki gerçekmiþ gibi masallar Masallarýn kahkahasýnda hep hep bir çiçek aðlar.
Olur olmaz derken Bir akþam serinliðinde yeþeriverir yamaçlar Nisan yaðmurlarýný kuþandýkça sabahlar Hayal gerçek arasý canlanýverir susuz kalmýþ umutlar.
Yýldýzlara uzanýrken insancýl bir eda ile mýsralar Hece hece coþar Þiir þiir akar Hiç kimselerin duymadýðý, kimselerin bilmediði Suskun nidalar da Ay kokar hep mutluluklar.
Yüksel Beyocaktan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.